Szkoła Podstawowa im. Ligi Kobiet Polskich w Kozielcu

Logopedia

27 września 2015

mgr Marta Ożóg - logopeda

dyżur logopedy dla rodziców:

 

plan pracy logopedy :

 

 

Cele i główne zadania terapii:
    Kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej.
    Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy.
    Doskonalenie wymowy już ukształtowanej.
    Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń.
    Usprawnianie techniki czytania i pisania.
    Wdrażanie dzieci do obcowania z literaturą i sztuką oraz twórczej aktywności słownej.

 

Zadania logopedy

(Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r.w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach)

Do zadań logopedy w przedszkolu, szkole i placówce należy w szczególności:

1) diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy uczniów;

2) prowadzenie zajęć logopedycznych oraz porad i konsultacji dla uczniów i rodziców w zakresie stymulacji rozwoju mowy uczniów i eliminowania jej zaburzeń;

3) podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami uczniów;

4) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

1. Diagnoza
a) przeprowadzenie badań wstępnych w celu ustalenia stanu mowy, w tym mowy głośnej i pisma uczniów:
- badania przesiewowe w klasach 0 –I;
- badania kontrolne w klasach starszych;
b) diagnozowanie logopedyczne:
- badania indywidualne;
- wywiady z rodzicami;
- konsultacje u specjalistów;
c) organizowanie pomocy logopedycznej.

 

2. Terapia
a) prowadzenie logoterapii indywidualnej i grupowej:
- usuwanie zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowych;
- pomoc w przezwyciężaniu trudności związanych z mówieniem, rozumieniem, czytaniem i pisaniem;
- stymulowanie procesu nabywania kompetencji i sprawności warunkujących prawidłowy przebieg komunikacji językowych;
- prowadzenie ćwiczeń kształtujących prawidłową mowę;
b) organizowanie pomocy logopedycznej dla dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu przy współpracy z pedagogiem i nauczycielami prowadzącymi zajęcia korekcyjno-kompensacyjne.

 

3. Profilaktyka
a) podejmowanie działań profilaktycznych, zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej oraz czuwanie nad prawidłowym rozwojem mowy:
- pogadanki dla rodziców;
- zajęcia w grupach „0” dla rodziców i dzieci;
- konsultacje logopedyczne;
b) wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli, wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki;
- zapobieganie powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z najbliższym środowiskiem ucznia;
- przygotowanie uczniów do konkursów recytatorskich, współpraca z animatorami szkolnych kółek teatralnych;
- szkolenia rady pedagogicznej (higiena i emisja głosu, poszerzanie wiedzy z zakresu wad wymowy);
c) organizowanie i prowadzenie różnych form pomocy psychologiczno–pedagogicznej dla uczniów, rodziców i nauczycieli.

 

Najczęściej występujące wady wymowy.

Seplenienie (tzw. sygmatyzm) międzyzębowe to wada wymowy polegająca na wsuwaniu języka między zęby przy wymowie głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż (rz), cz, dż.
Seplenienie boczne można zauważyć, gdy podczas mówienia głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż (rz), cz, dż strumień powietrza uchodzi bokiem, a język ułożony jest niesymetrycznie.
Parasygmatyzm występuje, gdy głoski: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż (rz), cz, dż są przez siebie zastępowane.
reraniu mówimy, gdy dziecko nie wymawia głoski r i jest ona zastępowana przez l lub j. Niekiedy r wymawiane jest nieprawidłowo: wargowo, tylnojęzykowo, gardłowo (tzw. francuskie r).
Kappacyzm to wada wymowy przejawiająca się w zamienianiu głosek k na t oraz g na d. Zdarza się, że podczas mówienia głoski dźwięczne zastępowane są przez ich bezdźwięczne odpowiedniki. Mówimy wtedy o mowie bezdźwięcznej.
Nosowanie to wymawianie głosek ustnych „przez nos” oraz trudności w wymowie głosek nosowych.

 

Jak wspierać rozwój mowy dziecka?


- Pierwszym ważnym ćwiczeniem, które w naturalny sposób usprawnia język, wargi, podniebienie i żuchwę jest karmienie piersią.

- Picie z kubka, jedzenie łyżeczką oraz samodzielne żucie i gryzienie pokarmów dalej doskonalą te funkcje. Oprócz tego przyczyniają się do wykształcenia prawidłowego zgryzu i nawyku połykania.
- Częste oczyszczanie nosa z wydzieliny ułatwi dziecku, tak ważne przy mówieniu, oddychanie przez nos, a nie przez usta. Jeśli infekcje z katarem pojawiają się często, warto znaleźć ich przyczynę konsultując się z lekarzem laryngologiem lub alergologiem.
- Wrażliwość słuchową należy rozwijać poprzez śpiewanie piosenek, słuchanie spokojnej muzyki, zabawy dźwiękami.

- Mówienie do dziecka poprawną polszczyzną w czasie kształtowania się mowy dziecka jest niezwykle istotne .Wzbogacania słownictwa oraz doskonalenia umiejętności budowania zdań dziecko uczy się podczas rozmowy, słuchania bajek, wierszyków, wyliczanek. Rozmowa jest najważniejsza, bowiem buduje więź emocjonalną między rodzicami a dzieckiem.

 

 Należy pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym, swoistym tempie i niewielkie opóźnienia rozwoju mowy nie powinny być powodem do niepokoju.

 

Galeria

  • Powiększ zdjęcie

Rozwiń Metryka

Podmiot udostępniający informację:
Data utworzenia:2015-09-27
Data publikacji:2015-09-27
Osoba sporządzająca dokument:
Osoba wprowadzająca dokument:Jarosław Różański
Liczba odwiedzin:3759